نیلینگ ؛ نخستین بار ، جمعی از مهندسین استرالیایی از روش نیلینگ به منظور استحکام و پایدار سازی شیروانی های ساخته شده از سنگ داخل تونل ها استفاده کردند .
این مهندسین برای پایدارسازی دیواره های تونل ، مجموعه ای از سوراخ ها را در سقف و دیوار های تونل مذکور حفر کردند و در داخل آنها میلگردهای فولادی قراردادند . این میلگرد ها را با قرار دادن شبکه های مش در انتها ، داخل تونل گیردار کردند . سپس با ریختن دوغاب در این سوراخ ها و پاشیدن بتن به دیواره های تونل اقدام به پایدار سازی دیواره ها شدند .
این روش که مهندسین استرالیایی اولین بار با استفاده از آن موفق به پایدارسازی دیوار تونل شدند را بعد ها مهندسین آلمانی و فرانسوی در پایدار سازی دیوارها و شیروانی ها مورد استفاده قراردادند .
استفاده از این روش که نیلینگ نام گذاری شد ، برای استفاده در پایدارسازی دیوارهای خاکی گودبرداری شده و شیروانی ها گسترش داده شد .
با توجه به عمق زیاد گودبرداری و عدم امکان گودبرداری بصورت مایل و پله ای و بهرهگیری بهینه از زمین و همچنین انجام عملیات گودبرداری در کوتاهترین سررسید ممکن ، استفاده از یكی از روشهای پایدارسازی الزامی می باشد که از برترین روش ها می توان به نیلینگ اشاره کرد .
قبل از انتخاب روش نیلینگ ، پیشنهاد میشود قوانین حقوقی نیلینگ را مطالعه کنید تا بعدها دچار مشکل نشوید .
تحقیقات نشان می دهد پایدارسازی به روش نیلینگ باعث صرفه جویی ۵۰ درصد زمان و ۱۵ لغایت ۲۰ درصدی هزینه ها نسبت به طریق های سنتی میباشد.
در شیوه نیلینگ بعد از خاكبرداری پله نخست ( توجه شود که خاك محل برای انجام عملیات نیلینگ باید قابلیت پایداری تا عمق حدود ۲ لغایت ۵/۲ متر را داشته باشد) ، اولین ردیف میخ ها اجرا و سپس رویه بتنی نازكی تحت عنوان شاتكریت (Shotcrete) اجرا میگردد .
در انتها صفحه سر و مهره مربوطه بسته می شود. این روند تا زمان رسیدن به تراز نهایی گودبرداری و طی پله های خاکبرداری باقیمانده ادامه می یابد.
در این شیوه ، دیواره ها را با نصب میلگرد های فولادی در سطح شیبدار ۱۰ لغایت ۲۰ درجه در سطح افق تسلیح میکنند.
بنابرین میخ ها تحت تنش کششی هستند و استقامت دیوار را تامین خواهند کرد .
این مسلح سازی به صورت Passive عمل می کند و اثر خویش را از طریق اندرکنش خاک- میلگرد حاصل از برپایی تغییر شکل در خاک، اعمال میکند میخها (نیل ها) غالباً در کشش عمل میکنند اما در شرایط خاصی، عملکرد خمشی و برشی آنها نیز در نظر گرفته میشود.
در این روش خاک با استفاده از میله های فولادی از حرکت کردن و لغزش خاک جلوگیری میشود و نیروی مقاومت در برابر شکستگی شیب را فراهم می آورد.
حفاری در خاک به وسیله دریل واگن صورت میگیرد (پیش تر در مورد تجهیزات نیلینگ صحبت شد) و عمق دقیق آن باید توسط مهندس ژئوتکنیک محاسبه گردد.
پس از این مرحله نیل ها (Nail) داخل سوراخ های تعبیه شده در خاک قرار میگیرند . سپس به آن خاک (grouted) تزریق میشود .
برای ایجاد ساختاری شبیه دیوار بعد از قرارگیری میخ ها یک لایه شاتکریت جهت محافظت از فلزها در برابر هوازدگی ، خوردگی و ایجاد یکپارچگی پاشیده می شود
این فلزها معمولا 0.8 تا 2 اینچ قطر دارند و قدرت عملکردی آنها بین 62-70 KSI است.
برای ایمنی ، دیوار و خاک آن را زهکشی میکنند که معمولا به شکل لوله های مشبک هستند . چال تزریق ، دارای قطر حداقل 4 اینچ می باشد که برای ایجاد یکنواختی در ضخامت ملات از سنترلایزر استفاده می شود.
هم چنین مطالعه کنید : اطلاعات کاملتر و وسیع تری از نحوه عملکرد نیلینگ
در زیر خاکهای مناسب را به صورت موردی معرفی میکنیم ، برای اطلاعات بیشتر ، هم چنین بررسی هر کدام از خاک های ارائه شده ، به مقاله خاکهای مناسب نیلینگ مراجعه کنید .
انواع خاکها :
روشهای گوناگونی به منظور پایدار سازی ترانشه ها وجود دارد .
از این بین نیلینگ یا میخکوبی بدلیل مزایای فنی و اقتصادی گزینه مطلوب بیشتر کارفرمایان بخش مسیر و ساختمان میباشد که بدون ایجاد معارض در محدوده پروژه، ضرایب اطمینان دیوارههای گودبرداری را به بهترین شکل تامین میکند . استفاده از فرهنگ روز سیستم نیلینگ و پسکشیدگی المانهای نیل این امکان را ایجاد کرد که تغییر مکانهای مجاور ساختمانهای مستهلک و معابر پرترافیک تفریق یابد. این فن آوری که اصطلاحاً انکراژ نامیده میشود با بکارگیری استرند چند رشته بجای میلگرد در گمانهها به تنها گزینه پایدارسازی گودهای بالای 25متر تبدیل شدهاست.
در زیر به مراحل به صورت تیتروار اشاره میکنیم ، شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر و توضیحات گسترده تر به مقاله مراحل نیلینگ در همین وبسایت مراجعه کنید .
این مراحل به شرح زیر می باشد :
در فیلم آموزشی زیر مراحل اجرا به زبان ساده بیان شده است :